امام حسن(ع)
- شنبه, ۵ دی ۱۳۹۴، ۰۳:۳۶ ب.ظ
حسن بن علی بن ابی طالب دومین امام شیعه و فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) است که در ۳۷ سالگی به امامت و خلافت رسید و در سال ۴۱ه.ق. با معاویه صلح کرد. دوره حکومت وی شش ماه و سه روز در کوفه بود. پس از صلح، به مدینه رفت و ده سال در مدینه بود تا اینکه به شهادت رسید و در مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
عهده داری دو وظیفه سنگین امامت و خلافت، و ایفای نقشی حائز اهمیت در ایجاد و حفظ همبستگی میان مسلمانان و جلوگیری از افتراق، که در نهایت منجر به تن دادن امام به صلح با معاویه شد، تصویری کلی از شخصیت استوار و بردبار وی به دست میدهد. دوران خلافت و صلح امام با معاویه از مهمترین رخدادهای حیات ایشان و نیز صدر اسلام بود که هم در زمان خود اسباب اتحاد گشت و هم به مثابه آموزهای دینی-اخلاقی در طول تاریخ مسلمانان، خاصهشیعیان، بر چگونگی رویکرد به برخی مفاهیم اساسی مانند اقتدار، جنگ و صلح، تأثیر نهاد.
************************************************************************************************************
Shiite Imam Hassan bin Ali bin Abi Talib second son of Imam Ali (AS) and Hazrat Fatima (SA) in 37 years, and in the year 41 AH Imam and Caliph. Made peace with Muawiyah. The period of six months and three days, he was in Kufa. After the peace, went to Medina and ten years in Medina until he died and was buried in Baqi 'cemetery in Medina.
Imamat charge two heavy duty, and important role in building and maintaining solidarity among Muslims and prevent discrimination, which ultimately leads to accede to peace with Mu'awiya, Imam, the general picture of strong character and he lost patience Gives. And peace during the reign of the most important events of their lives and the imam of Al Islam who was also a union and as a religious-moral doctrine in the history of Muslims, Khashshyyan, on how to approach some basic concepts such as authority, war and peace, the effect of the institution.
- ۹۴/۱۰/۰۵